Osiągnięcie celów zrównoważonego rozwoju, które sobie wyznaczyliśmy, wiąże się z koniecznością pracy nad identyfikowalnością w recyklingu tworzyw sztucznych. Odzyskane tworzywo sztuczne (takie jak rPET) wymaga złożonych procesów i infrastruktury, aby móc w pełni wykorzystać swój potencjał, a naszym celem jest zapewnienie, że nawet najmniejsza ilość nie zostanie pominięta.
Procesy te charakteryzują się bardzo wysokimi wymaganiami jakościowymi, w tym identyfikowalnością. Ale czy na pewno wiemy, czym jest identyfikowalność w recyklingu tworzyw sztucznych? Dokonajmy krótkiego przeglądu pojęć, które pomogą nam lepiej zrozumieć na czym ona polega.
METODY RECYKLINGU TWORZYW SZTUCZNYCH I IDENTYFIKOWALNOŚĆ
Istnieje kilka sposobów na uzyskanie plastiku z recyklingu. Obecnie mamy do dyspozycji następujące rozwiązania:
- Recykling chemiczny: w tym procesie sprowadzamy plastik z powrotem do postaci cząsteczek (piroliza), czyli do najmniejszej części jego struktury. Pozostają nam proste struktury (monomery) i dzięki temu możemy zacząć od nowa, tworząc nowe polimery. Metoda ta jest stosowana głównie przy odzyskiwaniu materiałów, które nie mogą być poddane recyklingowi mechanicznemu, a w szczególności w przypadku PET, poliamidy (PA) i PS.
- Recykling energetyczny: w tym procesie wykorzystuje się nawet odpady z tworzyw sztucznych, które nie mogą być poddane dwóm pozostałym rodzajom recyklingu. Dzięki nim możliwe jest pozyskiwanie energii w takich ilościach, że szacuje się, iż dzięki nim można byłoby uzyskać 8% energii potrzebnej takiemu krajowi jak Hiszpania.
- Recykling mechaniczny: jest to proces, na którym chcemy się skupić, aby wyjaśnić identyfikowalność recyklingu tworzyw sztucznych. W przypadku recyklingu mechanicznego, zbieramy zużyty plastik, przetwarzamy go i wprowadzamy z powrotem do łańcucha produkcyjnego. W ten sposób przyczyniamy się do rozwoju gospodarki obiegowej, która jest niezbędna dla zrównoważonego łańcucha produkcyjnego.
Przez gospodarkę obiegową rozumiemy taki sposób wytwarzania dóbr, w którym produkcja odpadów jest maksymalnie zredukowana, przy czym jak najwięcej odpadów jest ponownie przetwarzanych na surowce. W ten sposób unika się stosowania materiałów dziewiczych i zamyka krąg, w którym materiały mają wiele cykli życia.
W związku z tym, w SP od dawna pracujemy nad gospodarką obiegową, w której uczestniczą również nasi klienci, a tu właśnie wkracza nasz projekt Tray2Tray. Jesteśmy aktywnie zaangażowani w zarządzanie odpadami opakowaniowymi (produkowanymi przez naszych klientów) z naszych materiałów, które następnie ponownie wprowadzamy do naszego procesu produkcyjnego. Jednak bez odpowiedniej identyfikowalności, cały ten projekt rozpadłby się.
IDENTYFIKOWALNOŚĆ W RECYKLINGU TWORZYW SZTUCZNYCH: JAKIE JEST JEJ ZNACZENIE?
Zadbanie o identyfikowalność w recyklingu tworzyw sztucznych gwarantuje, że tworzywo sztuczne uzyskane w wyniku recyklingu będzie posiadało właściwości, jakich się od niego oczekuje. Jest to naprawdę skomplikowane, gdy mamy do czynienia z dużymi ilościami odpadów, które dodatkowo mogą ulegać degradacji w trakcie tego procesu, ale wydaje się, że technologia znalazła odpowiedź na tę potrzebę.
Obecnie opracowywane są chemiczne znaczniki kodów kreskowych. Oznacza to, że przy użyciu odpowiedniego czytnika możliwe jest wykrycie każdej ilości, nawet niewielkiej, która nie znalazła się we właściwym miejscu w procesie recyklingu lub która nie zachowała pożądanych właściwości, nawet na poziomie molekularnym.
To potężne narzędzie działa w połączeniu z technologią blockchain, która zapewnia dokładność informacji bez ingerencji stron trzecich, dając wgląd w cały łańcuch dostaw. Dlatego też prowadzone są prace nad identyfikowalnością w recyklingu tworzyw sztucznych, nie tylko w celu zlokalizowania każdego materiału w dowolnym momencie, ale także w celu zapewnienia, że jego stan jest optymalny do ponownego włączenia do cyklu produkcyjnego.
IDENTYFIKOWALNOŚĆ W RECYKLINGU TWORZYW SZTUCZNYCH I KODY IDENTYFIKACYJNE
W latach 70-tych opracowano kody identyfikacyjne, aby umożliwić konsumentom identyfikację różnych materiałów z tworzyw sztucznych w procesie recyklingu. W trójkącie Möbiousa (jest to znany nam wszystkim symbol recyklingu w postaci trzech strzałek tworzących trójkąt) możemy znaleźć liczby od 1 do 7. Każda z nich odpowiada materiałowi, z którego wykonane jest opakowanie lub pojemnik z tworzywa sztucznego.
Ze względu na to, że każdy materiał ma inne właściwości, kod ten umożliwia określenie, które materiały najbardziej nadają się do recyklingu, a tym samym ułatwia podjęcie decyzji o zakupie. Materiały najbardziej podatne na recykling odpowiadają numerom 1 (PET lub politereftalan etylenu), 2 (HDPE – polietylen o wysokiej gęstości), 4 (LDPE – polietylen o niskiej gęstości) i 5 (PP, czyli polipropylen).W naszej zakładce Aktualności oraz na naszym Blogu dostępne jest wiele cennych informacji o tym, jak rozwijamy techniki i procesy recyklingu, a także materiały kompostowalne i biodegradowalne. Obserwuj nas i dowiedz się, jak przyczyniamy się do zrównoważonego rozwoju poprzez innowacje.